ماسک های رزروال بگ و ونچوری

ماسک ذخیره کننده اکسیژن : (reservoir bag mask ) 

مانند ماسک ساده صورت هستند که یک کیسه ذخیره اکسیژن دارند . دو نوع ماسک ذخیره کننده وجود دارد :

الف ) ماسک های با استنشاق مجدد بخشی از هوای بازدمی 

 (Partial Rebreathing Mask ) : 

این ماسک ها با تجویز اکسیژن به میزان 10 – 6 لیتر در دقیقه ، Fio2 در حدود 80 – 60 % ایجاد می کنند . این نوع ماسک دارای کیسه ذخیره ساز بوده ، ذخیره مصنوعی اکسیژن را افزایش می دهد و در نتیجه Fio2 بیشتری به بیمار می رساند . تقریبا 3/1 از هوای بازدمی نیز به کیسه ذخیره ساز برمیگردد که درواقع حجم برگشتی از فضای مرده آناتومیک است که هنوز غنی از اکسیژن بوده ، گرم و مرطوب است و حاوی مقدار کمی Co2 است . جهت اطمینان از اینکه بیمار حجم زیادی از هوای باز دمی را مجددا تنفس نمیکند ، باید جریان اکسیژن حداقل 6 لیتر در دقیقه باشد . به نحوی که با هر دم بیش از 3/1 از حجم کیسه ذخیره ساز کاسته شود . در غیر اینصورت Co2 نیز می تواند درکیسه ذخیره ساز تجمع یابد و موجب افت درصد اکسیژن و موجب افت درصد اکسیژن داخل کیسه گردد .

ب) ماسک های بدون استنشاق مجدد هوای بازدمی (Non Rebreathing Mask) : 

این ماسک ها دارای کیسه ذخیره ساز با دریچه یکطرفه هستند که اجازه ورود هوای بازدمی به داخل کیسه ذخیره ساز را نمی دهد . بوسیله این ماسک ها با تجویز 15 – 6 لیتر اکسیژن در دقیقه ، می توان Fi02 به میزان 100 – 95 درصد ایجاد کرد . در این نوع ماسک باید کیسه را در مدت دم مورد مشاهده قرار داد . کیسه نباید با هر بار تنفس بیش از 1/3 از گنجایش خود جمع شود . اگر سرعت جریان اکسیژن 15 – 6 لیتر در دقیقه باشد ، می توان مطمئن بود که کیسه ذخیره پر باقی می ماند . 

 ماسک ونچوری : (Venturi Mask)   

ماسک های ونچوری جهت تجویز اکسیژن با جریان بالا استفاده می شوند . این ماسک ها قابل اعتماد ترین و دقیق ترین روش برای تجویز غلظت صحیح و کنترل شده اکسیژن هستند . این وسایل طوری طراحی شده اند که هوای اتاق را با جریان ثابتی از اکسیژن مخلوط کرده ، سپس به ریه ها می فرستند . به علت سرعت بالای جریان گاز در این سیستم ، همواره میزان ثابتی از اکسیژن در سیستم جریان داشته ، هوای اضافی همراه با دی اکسید کربن بوسیله این جریان سریع از زیر ماسک خارج می شود .