سقط جنین

چهل و پنج میلیون مورد از این بارداری‌های

ناخواسته به سقط جنین می‌انجامد... 

طبق آمارهای جهانی، سالیانه 175 میلیون بارداری در سراسر دنیا ثبت می‌شود

که در حدود 75 میلیون مورد آن ناخواسته است. 45 میلیون مورد از این بارداری‌های

ناخواسته به سقط جنین می‌انجامد. 

 در حدود نیمی از موارد بارداری‌های

ناخواسته در امریکا روی می‌دهد که تقریباً نیمی از آنها یعنی 13 میلیون مورد

در هر سال به سقط می‌انجامد. 

 براساس آخرین تحقیقات انجام‌شده در این کشور، ۳۵ درصد زنان تا پیش از رسیدن به 45 سالگی دست‌کم یک بار سقط را تجربه می‌کنند.

شیوع سقط در میان زنان 15 تا 19 سال، 19 درصد؛ 20 تا 24 سال، 33 درصد؛

و تا 30 سال و بالاتر، 25 درصد است. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که میزان سقط در میان

نوجوانان و جوانان در بالاترین رقم قرار دارد. همچنین بیشترین میزان سقط یعنی حدود 88 درصد

در سه‌ماهة اول بارداری رخ می‌دهد. در حقیقت بیش از نیمی از موارد سقط در 8 هفتة اول

بارداری تجربه می‌شود. میزان سقط جنین، از بعد از 21 هفتگی، به کمتر از 2 درصد می‌رسد.

ارتباط آماری قابل توجهی نیز میان سطح تحصیلات زنان و شیوع سقط در آنان به‌دست آمده است.

براساس یافته‌های سال 2000 میلادی، 88 درصد از زنانی که سقط را تجربه می‌کنند

تحصیلات متوسطه دارند.

زنانی که سقط را انتخاب می‌کنند ...

در بسیاری از کشورها، زنان برای سقط با هیچ‌گونه منع قانونی مواجه نیستند.

نمی‌توان سقط جنین را شیوه‌ای برای کنترل جمعیت و تنظیم خانواده دانست که از سوی زنان

اعمال می‌شود. نیمی از زنانی که سابقة سقط داشته‌اند هنگام وقوع بارداری

از وسایل جلوگیری از بارداری استفاده کرده‌اند. برخی از زوج‌ها متناوباً از این وسایل

استفاده کرده‌اند و برخی گه‌گاه آن را فراموش کرده‌اند. به هر شکل، تقریباً هیچ‌یک

از روش‌های جلوگیری از بارداری صددرصد و قطعی از باردار شدن جلوگیری نمی‌کنند

و همیشه احتمال شکست در جلوگیری وجود دارد. اگر سقط تنها به‌عنوان شیوه‌ای

برای تنظیم خانواده به‌ کار می‌رفت، زنان در سال حداقل دو یا سه مرتبه بارداری را

تجربه می‌کردند که این رقم به 30 مورد بارداری در طول عمر هر زن می‌رسد.

تصمیم‌گیری برای اقدام به سقط هرگز آسان نیست. فقر و برخوردار نبودن از حمایت‌های

خانوادگی از مهم‌ترین عوامل این تصمیم‌گیری هستند. امروزه در حدود 66 درصد از

زوج‌های غربی سن مناسب برای بچه‌دار شدن را زمانی می‌دانند که از نظر عاطفی

و مالی آمادگی پرورش و تربیت یک فرزند جدید را داشته باشد. گروهی دیگر از زنان به‌

سبب مشکلات و بیماری‌های شدید جسمی و احتمال تولد فرزند ناهنجار اقدام به

چنین تصمیم‌گیری می‌کنند. همچنین، سالانه در حدود 13 هزار زن به‌دنبال تجاوز

و سوءاستفاده‌های جنسی جنین خود را سقط می‌کنند.

گاه زنان به‌اجبار شخص یا اشخاصی اقدام به سقط جنین می‌کنند. برخی از زنان

مدعی هستند که فشارهای همسر یا والدینشان یکی از دلایل اصلی برای

این انتخاب است، اما تنها یک درصد این را مهم‌ترین عامل می‌دانند.

زنان به‌سادگی سقط خود را فراموش نمی‌کنند. تحقیقات نشان داده است زنانی که به‌دلیل بیماری

شدید خود ناچار به سقط جنین شده‌اند تا مدت‌های مدیدی احساس گناه کرده‌اند.

همچون سایر موارد فقدان یکی از اعضای خانواده، سقط ممکن است به یک اختلال

روانی نظیر افسردگی منجر شود.

روش‌های سقط جنین

سقط به ‌معنای ختم حاملگی است، قبل از اینکه جنین قدرت زنده ماندن در محیط خارج از رحم

را داشته باشد. سقط به دو دسته ی عمده تقسیم می‌شود: سقط خودبه‌خودی (spontaneous abortion)

و سقط  القا‌  شده (induced abortion). سقط  القا‌  شده خود شامل دو گروه است:

سقط تراپوتیک (درمانی) که عبارت ‌است از ختم حاملگی به منظور حفظ سلامت مادر،

و سقط الکتیو (انتخابی) که قطع حاملگی بنا به خواست مادر است.

1. سقط دارویی با استفاده از آنتی‌پروژسترون‌ها

در سقط دارویی، دو گروه دارویی برای پایان دادن به بارداری استفاده می‌شود.

گروه اول اتصال محصولات بارداری به رحم را تضعیف می‌کند، و گروه دوم چند

روز بعد از مصرف داروهای گروه اول خورده می‌شود یا درون واژن گذاشته می‌شود.

این داروها با ایجاد انقباضات شدید رحمی باعث خونریزی و ختم بارداری می‌شوند.

خونریزی ایجاد‌شده به‌دنبال سقط دارویی معمولاً 9 تا 16 روز ادامه دارد. گاه علائمی

نظیر تهوع، استفراغ، اسهال، تب و لرز و خستگی شدید طی این مدت در بیمار ظاهر

می‌شود که خودبه‌خود از بین می‌رود. پس از سپری شدن این زمان، معاینه و بررسی‌های

کامل لازم است تا اطمینان حاصل شود که سقط کامل صورت گرفته است. در تعداد بسیار

کمی از زنان، روش سقط دارویی به سقط نمی‌انجامد و نیاز به انجام اقدامات دیگری است.

در موارد نادری نیز به علت خونریزی بسیار شدید خون تزریق می‌شود.

2. سقط جراحی

در 12 هفتة اول بارداری، سقط جراحی معمولاً به شیوه‌ای با عنوان ساکشن‌کورتاژ یا آسپیراسیون

مکشی (vacuum aspiration) انجام می‌شود. در این روش، گردن رحم به‌آرامی باز می‌شود

و محصولات بارداری با یک لوله کوچک مخصوص مکش خارج می‌شوند. در طول این عمل،

که 5 تا 15 دقیقه طول می‌کشد، و پس از آن، فرد دچار انقباضات شدید و خونریزی مشابه

یک قاعدگی طبیعی خواهد شد. برای بی‌درد کردن فرد در هنگام سقط جراحی، از انواع داروهای

بی‌حسی یا بیهوشی استفاده می‌کنند.

اما اگر سن بارداری بیش از 14 هفته باشد، سقط به شیوه‌ای با نام D & E) Dilation & Evacuation) انجام

می‌شود. در این روش، برای باز شدن دهانة رحم به زمان بیشتری نیاز است و از وسیلة دیگری نیز

همراه با دستگاه مکش استفاده می‌شود.

در روش آسپیراسیون مکشی، رحم سریعاً خالی می‌شود و خونریزی اندک است. احتمال پارگی رحم

در این روش یک درصد و خطر عفونت کمتر از یک درصد است. در روش دوم، خونریزی شدیدتر است

و احتمال آسیب رسیدن به رحم و ایجاد چسبندگی‌ بیشتر است.

3. تزریق داخل آمنیونی

این روش برای سقط در سه‌ماهه ی دوم بارداری به‌‌کار می‌رود. با سرنگ مخصوص، مایع آمنیون را

، که جنین درون آن شناور است، خارج و 200 سی‌سی محلول سرم نمکی به داخل کیسه ی

محتوی جنین تزریق می‌کنند. پس از گذشت 48 ساعت از تزریق، در پی زایمان، بچه از رحم

خارج می‌شود. برای این منظور، گاه از اوره و گاه از پروستاگلندین‌ها استفاده می‌شود.

شایع‌ترین عارضه ی سقط به این روش باقی ماندن جفت است. احتمال خونریزی و عفونت

رحمی نیز در این روش زیاد است.

4. خارج کردن رحم و جنین از داخل شکم زن (هیسترکتومی)

در این روش احتمال بارداری مجدد و نیاز به سقط به‌طورکلی از میان می‌رود.

سقط‌های دیرهنگام

هرچه سن بارداری در زن بیشتر باشد، احتمال بروز خطر و عوارض به‌دنبال

سقط افزایش می‌یابد. بنابراین درصورتی‌که پزشک شما سقط را برای ختم

بارداری توصیه می‌کند، باید از تأخیرهای غیرضروری اجتناب کنید. به‌طورکلی،

88 درصد از تمام موارد سقط در امریکا طی 12 هفتة اول بعد از آخرین تجربه ی قاعدگی رخ می‌دهد.

برخی از زنان تا زمانی که بارداری به‌نحو محسوسی پیشرفت نکرده است از وقوع آن مطلع نمی‌شوند.

از جمله دلایل مطرح آگاه نشدن آنها از بارداری خود عبارت است از:

1. این زنان دوره‌های نامنظم قاعدگی را تجربه می‌کنند. گاه ابتلا به برخی بیماری‌ها،

فعالیت‌های شدید ورزشی و مصرف داروها قاعدگی‌های نامنظم ایجاد می‌کند.

2. برخی از این زنان علت تأخیر در قاعدگی خود را شروع یائسگی قلمداد می‌کنند.

3. زنانی که به‌طور طبیعی قاعدگی‌های خفیفی را تجربه می‌کنند، لکه‌بینی اوایل

بارداری را با قاعدگی خود به اشتباه می‌گیرند.

4.گروهی از زنان به ‌علت استفاده از داروهای خاص یا شیردهی، باروری خود را نامحتمل می‌دانند.

5. گاه بارداری در هفته‌های اول توسط کادر پزشکی تشخیص داده نمی‌شود.

عوارض سقط

همان‌طور که پیش‌تر ذکر شد، سقط در سه‌ماهه ی اول کمترین عوارض را دارد.

اما به‌طورکلی عوارض سقط بسته به ‌نوع روش انتخاب‌شده متفاوت است.

شایع‌ترین عارضه ی داروهایی که از خانوادة پروستاگلندین‌ها هستند اسهال است.

تهوع، استفراغ، دل‌پیچه (کرامپ‌های شکمی) و تب از دیگر عوارض مصرف این داروهاست.

در برخی از زنانی که از روش سقط دارویی استفاده می‌کنند سقط کامل صورت نمی‌گیرد

و نیاز به استفاده از روش‌های دیگر نظیر کورتاژ است. عفونت، خونریزی‌های شدید،

سقط ناقص، پارگی و آسیب رحم یا دهانة آن، و ادامة بارداری از جمله عوارض سقط

جراحی است. کودکان حاصل از این قبیل بارداری‌ها معمولاً به ناهنجاری‌های مادرزادی

و عقب‌ماندگی ذهنی مبتلا خواهند شد.

zanan.co.ir