ماکارونی یک غذای پایه و اصلی برای ورزشکاران محسوب می شود.
این گروه سعی می کنند با استفاده از یک رژیم غذایی مناسب قدرت فیزیکی خود را در انجام مهارت مورد نظر افزایش دهند. غذا، سوخت مورد نیاز بدن است. برای این که بدن کار خود را به خوبی به انجام برساند، لازم است که هر دو عامل سوخت و مکانیسم بدن انسان به خوبی شناخته شود.
مواد انرژی زا و غیر انرژی زا مواد غذایی مصرفی به دو نوع انرژی زا و غیر انرژی زا تقسیم می شوند: - گروه انرژی زا از طریق تغییر فرم دادن انرژی شیمیایی موجود در پیوندها، طی فرایند اکسیداسیون، انرژی مکانیکی یا کالری مورد نیاز را فراهم می سازد. این گروه شامل چربی ها، پروتئین ها و قندهاست. چربی ها 9 کیلو کالری و قندها و پروتئین ها 4 کیلو کالری در هر گرم انرژی تولید می کنند. - مواد غذایی غیرانرژی زا شامل آب، ویتامین ها و مواد معدنی هستند که اگر چه قادر به تولید انرژی نیستند، اما در مقادیر معینی جهت عملکرد صحیح مکانسیم بدن انسان لازم هستند، مانند آب برای رادیاتور ماشین یا روغن برای موتور.
بنابراین بدن برای رفع نیازهای خود از سوخت لازم بهره می گیرد، اما این نیازها با توجه به نوع فعالیت فیزیکی تغییر می کند. مقدار انرژی مورد نیاز ورزشکار بدن به طور میانگین برای فعالیت های کم تحرک در حدود 1700 کیلو کالری انرژی نیاز دارد. در فعالیت های پرتحرک بسته به نوع و مدت آن، باید انرژی مورد نیاز به میزان پایه ای 1700 کیلو کالری اضافه شود.
در مورد فعالیت های ورزشی، کالری اضافی مورد نیاز قابل توجه است. برای مثال انرژی مورد نیاز در طی شنا کردن به صورت تفریحی حدود 10 کیلوکالری در دقیقه، معادل 600 کیلو کالری در ساعت است. در شرایط رقابتی و مسابقه چون عامل سرعت هم مطرح می? شود، مقدار انرژی مورد نیاز به حدود 25 کیلوکاری در دقیقه، معادل 1500 کیلوکالری در ساعت، یعنی حدود 3 برابر افزایش می یابد. حال این سؤال مطرح می شود که:« وقتی فعالیت ماهیچه ای شدید و طولانی است و نیاز به انرژی بسیار بالاست، رفع نیازهای فزاینده ی مکانیسم سوختی بدن، چگونه ممکن است؟»
در پاسخ باید گفت که این نیازها در اصل توسط مصرف مواد غذایی انرژی زا تأمین خواهد شد (به ترتیب از قندها 55 تا 60 درصد، چربی ها 30 درصد و پروتئین ها 15 درصد یعنی به نسبت 4-2-1). باید توجه داشت که منبع تولید انرژی نباید فقط از قند باشد، چیزی که هنوز هم به اشتباه پیشنهاد می شود. انرژی ذخیره ای که برای انقباضات ماهیچه ای استفاده می شود، به طور عمده از قندها و چربی ها به دست می آید. میزان این سوخت مصرفی و تغییراتی که در آن ایجاد می شود، بستگی مستقیم به مدت و میزان کشش ماهیچه ای دارد. سهم پروتئین در تولید انرژی نسبت به قند و چربی کم است، به ویژه در مواقعی که فعالیت ماهیچه ای شدید و طولانی مدت باشد. ماهیچه ها جهت فعالیت مکانیکی خود قندها و چربی ها را به عنوان سوخت مصرف می ?کنند. برای مثال هنگام استراحت 87 درصد انرژی مورد نیاز ماهیچه ها از اسیدهای چرب و فقط 13درصد آن از قندها تامین می? شود. برای کارهای کمی سنگین تر یا برای فعالیت ورزشی کوتاه مدت، 50 درصد انرژی مورد نیاز توسط مواد قندی تأمین می شود. برای کارهای خیلی سخت تر و شدید در طی یک دوره ی سه ساعته یا بیشتر، به طور عمده چربی های ذخیره ای مصرف می شوند و 70 درصد انرژی مورد نیاز را تأمین می کنند.
نقش مواد پروتئینی در ورزش : در حقیقت پروتئین ها به عنوان یک منبع ضروری جهت سوخت بدن محسوب نمی شوند. در ورزشکاران، پروتئین روزانه ی مورد نیاز یک گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است و هنگامی که افزایش حجم ماهیچه ها در یک دوره ی تمرینی مد نظر باشد یا در مواقعی که فرد در سن رشد قرار دارد، میزان پروتئین مورد نظر به حداکثر 2 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن افزایش می یابد. با مصرف یک وعده ی غذایی دارای پروتئین بالا قبل از ورزش، کار کلیه ها سنگین تر می شود، آن هم در شرایطی که به طور هم زمان تحت فشار ناشی از حضور مواد سمی حاصل از کار ماهیچه است. افزایش سهم پروتئین هرگز مفید نیست؛ حتی مصرف مواد پروتئینی به میزان معمول، در وعده ی غذایی قبل از فعالیت های ورزشی می تواند خطرناک باشد.
قبل از ورزش، مصرف یک وعده ی غذایی پروتئینی مانند استیک گوشت معمولی و سالاد در عملکرد یک ورزشکار اثر سوئی به جا می گذارد، زیرا نخست آن که مصرف پروتئین بیشتر، عمل هضم بیشتری را طلب می کند که در نتیجه ی آن سطح خون درعروق داخلی ماهیچه کاهش می یابد. دوم اینکه یک وعده ی غذایی مملو از پروتئین باعث می شود که در طی سوخت و ساز این ترکیبات نیتروژن دار، مواد زایدی ایجاد شود که باید از طریق کلیه ها دفع شوند. در طی این عمل در کلیه، ایسکمی (کاهش جریان خون در یک قسمت بدن به علت انقباض عروق یا انسداد جریان خون) ایجاد می گردد که این امر خود به کاهش 90 درصدی جریان خون در کلیه مربوط می شود.
غذای قبل از تمرین و مسابقه: در ورزش های هوازی، وعده ی غذای اصلی باید به طور عمده شامل قندها و چربی ها باشد. هنگامی که فعالیت ورزشی ماهیچه ها از حدود 30-20 دقیقه بیشتر می شود، قندها و چربی ها دو منبع سوخت مورد استفاده محسوب می شوند. به طور طبیعی غذا باید 3 ساعت قبل از رقابت مورد نظر، توسط بدن دریافت شود. غذا باید متشکل از کربوهیدرات پیچیده که در غذاهایی مانند نان، ماکارونی، سیب زمینی و... وجود دارد، باشد و به آن چربی و کمی پروتئین اضافه شود.
در میان چربی ها، اسیدهای چرب کوتاه زنجیر، سریع تر تجزیه می ?شوند و جذب و دفع آن 40 بار بیشتر از گلوگز است و کمتر از 3 دقیقه طول می کشد؛ به ویژه اگر زنجیره ی کربنی آن کمتر از 12 اتم کربن باشد. بنابراین روغن های گیاهی (مثل روغن زیتون) یا کره برای این منظور توصیه می شود. اسید اولیئک یک اسید چرب نیرو بخش و مقوی برای ماهیچه است؛ به ویژه در مواردی که ورزش های استقامتی انجام می شود. بنابراین روغن زیتون در این مورد توصیه می شود که سرشار از اسید اولئیک است.
یک وعده ماکارونی که با سس گوجه فرنگی و روغن زیتون یا کره مصرف شود، غذای ایده آلی بوده و به خوبی مشخص است که نسبت دریافت انرژی به نسبت 4-2-1 از قندها، چربی ها و پروتئین ها را تأمین می کند. استفاده از قندهای ساده به منظور افزایش کارآیی ورزشکار قبل از شروع فعالیت، کاملا غیر منطقی و حتی خطرناک است و منجر به هیپرگلیسمی (افزایش قند خون) و در نتیجه افزایش ترشح انسولین و ضعف شما در حین ورزش می شود.
پس قبل از ورزش، خوردن شکلات و مواد خیلی شیرین مفید که نیست، ضرر هم دارد.
قرص پیشگیری از بارداری روشی مؤثر، متداول و مطمئن در پیشگیری از بارداری است. قرص روزانه توسط خانمها مصرف میشود و دارای هورمونهای استروژن و پروژسترون (هورمونهای زنانه) است. هورمونها مواد شیمیایی هستند که کنترل کارکرد اعضای مختلف بدن را بر عهده دارند. هورمونهای زنانه فعالیت تخمدانها و رحم را در زنان کنترل می کنند. قرص پیشگیری از بارداری به نحوی این هورمونها را به بدن می رساند که کنترل تخمدان و رحم را از هورمونهای بدن می گیرد و با نظم جدیدی که با هورمونهای خود ایجاد می کند مانع بارداری می گردد.....>>>>
قرص چگونه کار میکند؟ تخمک گذاری آزاد شدن تخمک در حدود اواسط هر دوره یک ماهه قاعدگی در خانمهاست. در صورتیکه بدنبال مقاربت تخمک با اسپرم ترکیب شود، تخم جنین بوجود میآید. اگر تخمک آزاد نشود حاملگی نیز امکان پذیر نیست. قرص پیشگیری از بارداری با در دست گرفتن نظم هورمونهای زنانه در بدن خانم، علاوه بر جلوگیری از تخمک گذاری، مخاط دهانه رحم را ضخیم میکنند که خود از وارد شدن اسپرم به رحم جلوگیری میکند.
اکثر قرصهای ترکیبی در بستهبندیهای 21- روزه یا 28- روزه در بازار موجودند. در نوع 21- روزه، روزانه برای 21 روز، در زمان ثابتی از هر روز، یک قرص مصرف میشود. در نوع 28 – روزه، 21 قرص اول حاوی هورمون است که مانند بستهبندی قبلی است و 7 قرص بعدی فاقد هورمون است که ممکن است حاوی آهن و بعضی مواد مفید دیگر باشد. در هر حال پس از اتمام 21 قرص حاوی هورمون، قاعدگی اتفاق میافتد. مصرف بستههای 28 روزه کمک میکند که فرد عادت مصرف روزانه قرص را همیشه داشته باشد و ریزمغزیها را نیز دائما دریافت کند.
قرص های تک هورمونی (پروژسترونی): نوع دیگر قرص که به قرص پروژسترونی شهرت دارد با قرصهای ترکیبی این فرق را دارد که فقط حاوی هورمون پروژسترون است. روش کار آن مشابه قرصهای ترکیبی است اما ممکن است کارآیی آن از نوع قبلی کمتر باشد. مزیت آن کمتر کردن تعداد قاعدگیهاست که ممکن است با مصرف این قرصها، قاعدگی هر چند ماه یک بار اتفاق بیفتد. با این حال، قرصهای پروژسترونی به دلیل لکه بینی مکرر چندان مورد علاقه خانمها نیست. این قرصها روزانه بدون توقف مصرف میشوند. همانگونه که گفته شد خانمی که از این روش استفاده کند ممکن است ماهها قاعده نشود که خود به معنی عدم تخمک گذاری است. در صورتیکه علیرغم مصرف این قرصها، فرد همانند گذشته قاعده شود به معنی تخمک گذاری و در نتیجه خطر حاملگی است و بنابراین میبایست با مشورت پزشک یا ماما از نوع دیگر قرص و یا روش دیگر استفاده نماید. نحوه مصرف قرص و مسائل مرتبط با آن
روز آغاز خونریزی قاعدگی روز اول محسوب می شود و روز پنچم -چه خونریزی تمام شده و یا هنوز ادامه داشته باشد- اولین قرص را بخورید. پس از آن، هر شب در ساعت معینی که ترجیجا پس از شام و قبل از خواب است، یک قرص مصرف کنید تا 21 قرص هورمون دار موجود در بسته تمام شود. پس از پایان 21 قرص حاوی هورمون، هفت روز کامل هیچ قرصی نخورید (در بسته بندی 21 روزه) و یا تنها قرص های تقویتی فاقد هورمون مصرف کنید (در بسته بندی 28 روزه)توجه: در طی این هفت روز که هورمون به بدن نمی رسد بایستی قاعدگی اتفاق بیفتد. در غیر اینصورت باید مصرف قرص را قطع کرده و به پزشک مراجعه کنید. پس از گذشت 7 روز کامل، مصرف قرص های بسته بعدی را آغاز کنید. برای مصرف قرص پس از این 7 روز، تنها شرط اتفاق افتادن قاعدگی است. زمان خونریزی و اینکه آیا هنوز خونریزی ادامه دارد یا خیر تأثیری در زمان شروع مصرف دوره بعدی قرص ندارد. نکته مهم: در مصرف قرصهای پیشگیری از بارداری آن است که قرصهای ضد بارداری باید هر روز در ساعت معینی بدون توجه به اینکه آیا فرد رابطه ج ن س دارد یا خیر مصرف شوند تا بهترین کارآیی را داشته باشند. هرگز نباید از قرصهای خواهر یا دوست خود استفاده کنید زیرا بستهبندیها به نحوی آماده شدهاند که مطابق برنامه مشخصی به صورت روزانه مقدار مناسبی هورمون را به بدن برسانند و بنابراین قرصهای مربوط به یک روز با قرص روز بعد ممکن است ترکیب مختلفی داشته باشد. پس همیشه قرص هر روز را در همان روز مصرف کنید.اگر خانمی فراموش کرد که یک قرص را مصرف نماید ممکن است خطر حاملگی وجود داشته باشد. در مورد فراموشی قرصهای LD یا HD :در صورت فراموش شدن قرص یک شب، بایستی تا نوبت بعدی هر موقع به یاد آمد، قرص فراموش شده را بخورید. چنانچه تا شب بعد به یاد نیامد، شب بعد دو قرص با هم مصرف کنید.در صورتی که خوردن قرص دو شب فراموش شود، تا دو شب متوالی هر شب دو قرص بخورید و تا آخر بسته، همزمان از روش جلوگیری دیگری مانند کاندوم هم استفاده کنید. در صورت فراموشی قرص 3 شب متوالی یا بیشتر، از خوردن بقیه قرصها خودداری کنید و تا شروع خونریزی و آغاز دوره قاعدگی جدید از روش جلوگیری دیگری استفاده کنید. از روز پنجم قاعدگی بسته جدید را شروع کنید. در مورد فراموشی قرصهای چند مرحله ای:در صورتیکه در فاصله 12 ساعت پس از زمان همیشگی مصرف به خاطر آمد، قرص فراموش شده را مصرف کنید. اگر پس از 12 ساعت بخاطر آمد، نیازی به مصرف قرص فراموش شده نیست. ولی باید تا پایان بسته، بقیه قرصها را همراه با استفاده از یک روش دیگر مانند کاندوم مصرف کنید. قرص نباید به صورت ناپیوسته، مثلا یک ماه درمیان و یا دوماه درمیان و یا چند روز در میان مصرف شود.وجود لکه بینی همزمان با مصرف مرتب قرص برای 2 تا 3 ماه اهمیتی ندارد. در صورت تداوم بیشتر باید به پزشک مراجعه کرد.علائمی مانند تهوع، استفراغ و سردرد همراه با مصرف قرص به تدریج پس از 2 تا 3 ماه برطرف می شود. برای پیشگیری از این عارضه بهتر است قرصها را پس از شام و قبل از خواب مصرف کنید.کم شدن حجم خونریزی قاعدگی پس از قطع قرص در مقایسه با حالت قبل از مصرف قرص طبیعی است. اما در صورت کم شدن بیش از حد و لکه بینی یک روز درمیان و یا قطع کامل باید به پزشک مراجعه نمود.برای مصرف قرص LD محدودیت سنی وجود ندارد و می توان آن را تا سن 45 سالگی و حتی بیشتر تحت نظارت پزشک مصرف کرد. لیکن در مواردی نظیر فشارخون کنترل نشده و مصرف سیگار توصیه می شود که مصرف قرص به سن کمتر از 35سال محدود گردد. زنان شیرده بهتر است از قرصهای پروژسترونی که ترشح شیر را کم نمی کند، استفاده کنند.بیماریهای قلبی-عروقی، بیماریهای عروقی مغز، بیماریهای حاد کبد، سرطان پستان و سرطان رحم، خونریزی رحمی با علت ناشناخته، احتمال حاملگی یا حاملگی ثابت شده موارد منع مصرف قرصهای ضد بارداری است که پزشک پیش از تجویز این قرصها آنها را مد نظر دارد. قرص تا چه میزان مؤثر است؟در طی یک سال، ممکن است 8-5 زوج از 100 زوجی که تنها از قرص برای پیشگیری از بارداری ناخواسته استفاده میکنند، حامله شوند. البته علت اکثر این موارد مصرف نادرست قرص است. حتی فراموش کردن قرص برای 1 روز میتواند احتمال حاملگی داشته باشد. به هر حال قرص یک روش مؤثر پیشگیری از بارداری است. توجه داشته باشید که بعضی مسائل دیگر نیز ممکن است در کارآیی قرص تأثیر گذار باشد. بعضی از داروهایی که فرد مصرف میکند و یا حتی بعضی از ترکیبات گیاهی و مکملها ممکن است با قرض تداخل داشته باشند و اثر آنرا کم کنند. مثلاً بعضی از آنتی بیوتیکها با قرص تداخل دارند. بهتر است در صورت مصرف اینگونه مواد حتماً با پزشک خود مشورت نمایید.فراموش نکنیم که اصل اساس در کارآیی روشهای پیشگیری از بارداری ناخواسته، انتخاب روش مناسب جهت هر فرد و استفاده دائمی و مناسب از آن روش مطابق دستورالعمل آن است. پیشگیری از ابتلا به بیماریهای مقاربتیقرص پیشگیری از بارداری از بیماریهای مقاربتی پیشگیری" نمیکند". کسانی که رابطه ج ن س دارند حتماً باید از کاندوم در کنار استفاده از قرص برای پیشگیری از ابتلا به بیماریهای مقاربتی استفاده نمایند. عوارض جانبی احتمالی قرص پیشگیری از بارداری روشی مؤثر و مطمئن است. اکثر زنان جوان که قرص مصرف میکنند دچار هیچ عارضه جانبی نمیشوند. با این وجود در تعداد کمی از زنان ممکن است عوارضی مشاهده شود که اکثراً بعد از 3 ماه مصرف این قرصها خود به خود بر طرف میشود. این عوارض عبارتند از:خونریزی قاعدگی غیر طبیعی تهوع، افزایش وزن، سردرد، سرگیجه، و درد پستان تغییر در خلق و خو لخته شدن خون (در زنان زیر 35 سال غیر سیگاری بسیار نادر است)پزشک ممکن است در صورت بروز عوارض نوع قرص را تغییر دهد.
علاوه بر این عوارض ناخوشایند، قرص ممکن است عوارض داشته باشد که برای اکثر زنای خوشایند است؛ مثلاً قرص ممکن است میزان خونریزی قاعدگی را کمتر کند، دل پیچه هنگام قاعدگی را از بین ببرد حتی ممکن است پزشک قرصهای ضد بارداری را برای زنانی که اختلالات قاعدگی دارند تجویز کند. مصرف این قرصها جوش جوانی (آکنه) را در زنان جوان کم میکند. حتی مصرف این قرصها از فرد در مقابل برخی از بیماریهای پستان، کم خونی، کیست تخمدان و سرطان رحم محافظت می کند
زنان جوانی که میتوانند مصرف روزانه و به موقع قرص را به یاد آورند و به دنبال پیشگیری مؤثر از بارداری هستند از قرص استفاده میکنند.امّا همه زنان نمیتوانند و یا حتی نباید از قرص استفاده کنند. برخی از بیماریها و یا مصرف بعضی از داروها استفاده از قرص را پرخطر و یا غیر مؤثر میکند. مثلاً برخی از زنانیکه اشکالات انعقاد خون دارند، آنهایی که فشار خون بالا یا از برخی از انواع سرطانها رنج می برند، برخی انواع سردردهای میگرنی دارند و یا دیابت کنترل نشده دارند بهتر است از قرص ضد بارداری استفاده نکنند. پزشک شما قبل از تجویز این قرصها مسائلی از این دست را در نظر می گیرد و اگر قرص را مناسب دانست، برایتان تجویز می کند. اگر تمایل دارید اطلاعات بیشتری در خصوص انواع قرصهای ضد بارداری داشته باشید میتوانید با پزشک خود مشورت کنید.
چگونه می توان این قرصها را تهیه نمود؟
پزشک یا ماما قرص را تجویز مینمایند. پس از انجام معاینه کامل به همراه معاینه لگنی، پزشک یا ماما قرص را برای 3 ماه تجویز میکند. پس از 3 ماه مجدداً به پزشک یا ماما مراجعه میکنید و از نظر فشار خون و عوارض بررسی می شوید. اگر مشکلی وجود نداشت و شما نیز تمایل به ادامه مصرف قرص داشتید، احتمالاً پزشک یا ماما برای مدت 6 یا 12 ماه دیگر قرص را تجویز مینماید. پس از آن ویزیت های دورهای هر 6 ماه یک بار برای زنانی که از نظر ج ن س فعال هستند با توصیه پزشک یا ماما انجام میشود
شایعترین علل انجام جراحی های قلبی بیماری های شریان های کرونری قلب ُ اختلال عملکرد دریچه ها و نقایص مادرزادی قلب هستند
اقدامات لازم برای اداره ی بیمار پس از عمل قلب :
۱ - باید از اکسیژن رسانی کافی مطمئن شد زیرا بعد از عمل قلب نارسایی های تنفسی شایع است .در صورتی که علائمی از کاهش اکسیژن رسانی به بیمار مانند کبود شدن لب ها و صورت تنگی نفس و یا تقلا کردن و تشنگی هوا و همچنین تنفس های لب غنچه ای را در بیمار مشاهده نمودید باید بیمار از نظر اکسیژن رسانی کنترل و همچنین رادیوگرافی قفسه سینه گرفته شود تا در صورت وجود آتلکتازی هر چخ زود تر تشخیص داده شود .
۲ - باید بیمار از نظر یونوگرام چک شود تا در صورتی که در اثر مصرف ناکافی غذا - دیورتیک ها - و یا استفراغ ها دچار هیپوکالمی و یا هیپو ناترمی در اثر مصرف آب زیاد -و هیپو کلسمی در اثر تزریقات مکرر خون شده بود اقدامات لازم درمانی انجام گیرد.
۳ - میزان تخلیه لوله های قفسه سینه از پلور باید کنترل شود .
۴ - کنترل بیمار از نظر دارو های مصرفی و دانشتن نکات لازم دارویی ... معمولا بعد از عمل جراحی آسپرین - دارو های ضد درد - ضد آریتمی ها و ... استفاده می شود
..........
((( باید از بوجود آمدن اضطراب در بیمار جلوگیری کرد :
بوجود آوردن محیط آرام -- توضیح دادن هدف از وجود هر یک از تجهیزاتی که به بیمار احیانا متصل است -- استفاده از دارو های ضد اضطراب طبق دستور )))
((( کنترل تنفس بیمار :
صداهای قفسه بیمار را چک کنید : صدایی مثل قلقل (کراکل) نشاندهنده ی احتقان ریه است. فقدان صدا و یا کاهش آن نشاندهنده ی پنوموتراکس است.فیزیوتراپی قفسه سینه بسیار مفید خواهد بود (از احتباس ترشحات و آتلکتازی جلوگیری خواهد کرد) . بیمار را وادار به تنفس عمیق و یا سرفه کنید . )))
(( مخاط دهان بستر ناخن لبها لاله ی گوش و اندام ها را از نظر کبودی و سیانوز کنترل کنید (از علائم کاهش برون ده قلب) ))
(( وضعیت عصبی بیمار را کنترل کنید :
بیمار را از نظر سر درد گیجی تنگی نفس افت فشار خون و سیانوز کنترل کنید (علائم هیپوکسی) میزان پاسخ دهی بیمار به دستورات شفاهی و تحریکات دردناک و واکنش مردمک ها به نور و توانایی فشردن دست ها را بررسی کنید ))
((( تخفیف درد :
پانسمان های بیمار را به موقع و استریل انجام دهید بی قراری و دلهره هایی که با مسکن تخفیف نمی یابد را سریعا به پزشک گزارش دهید . برای کاهش درد بیمار را به کشیدن نفس عمیق و تمرین سرفه به صورت موثر تشویق نمائید بیمار را تشویق کنید هرچه زود تر حرکت کردن را شروع کند )))
اطلاعاتی در مورد فعالیت بیمار بعد از عمل قلب :
**** فعالیت های بیمار باید به تدریج افزایش یابد
**** فعالیت های که باعث ایجاد درد و نناراحتی می شود را انجام ندهد
**** بیمار باید هر روز زمان و مسافت پیاده روی را افزایش دهد
**** در هفته ی اول بیمار می تواند روزی یک یا دو بار از پله ها بالا برود بر اساس تحمل بیمار می توان دفعات آن را افزایش داد
**** در ابتدا باید از قرار گرفتن در محل های شلوغ خودداری شود
**** از سرگیری فعالیت های جنسی به موازات توانایی در سایر فعالیت ها امکان پذیر است معمولا ۲ هفته بعد از عمل جراحی می توان فعالیت جنسی را از سر گرفت . باید از انجام فعالیت جنسی در زمان خستگی و پس از خوردن غذای سنگین خودداری کرد . در صورت احساس ناراحتی در قفسه سینه و اشکال در تنفس یا تپش قلب بعد از نزدیکی جنسی به مدت بیش از ۱۵ دقیقه باید به پزشک مراجعه نمود
**** بیمار باید انتظار مقداری ناراحتی در قفسه سینه را داشته باشد
توصیه های غذایی در بیماران بعد از عمل قلب :
**** باید نمک و کلسترول رژیم غذایی محدود گردد
**** کنترل وزن : افزایش وزن بیش از ۵/۲ کیلو در هفته را به پزشک گزارش دهید
****ادامه دارد ....