فرآبند ساکشن داخل تراشه دربیماران اینتوبه متصل به ونتیلاتور

مراحل استاندارد انجام کار:

1-      سیستم تنفسی راکنترل کنید.

2-      به تعداد ، عمق و ریتم تنفس توجه کنید.

3-      به صداهای تنفسی ازطریق سمع توجه کنید.

4-      مددجورا ازنظرتوانایی انجام سرفه بررسی وبه مقدارومشخصات خلط توجه کنید.

5-      علایم حیاتی راکنترل و با علایم حیاتی پایه  مقایسه کنید. به خصوص به تغییرات بالا رفتن درجه حرارت توجه کنید.

6-   سطح هوشیاری مددجورابررسی کرده و توانایی حفظ پاک نگه داشتن راه هوایی وی راکنترل نمائید ،و به ترشحی که از دهان مددجو خارج می شود توجه کنید.

7-      با مددجو ارتباط برقرارکنید.

8-      روش کار را برای  مددجو توضیح دهیدو  هدف از انجام کار را بیان کنید

9-      پرونده  مددجورا از نظر دستورات پزشکی و شناسایی  مددجو بررسی کنید

10-  دستهایتان را بشویید.

11-  مددجورادر وضعیت به پهلوقراردهید به گونه ای که صورت  مددجو به سوی شما باشد.

12-  کانکشن مناسب رابه لوله جمع کننده ساکشن وصل کنید.

13-  ساکشن را روشن کرده و فشار آن را تنظیم نمایید.

14-  پگ استریل و کاتترها را باز کنید.

15-  سالین نرمال استریل را داخل کالی پات بریزید.

16-  دستکش استریل بپوشید.

17-  درصورت لزوم جهت حفظ محیط استریل ،یک پارچه استریل روی سینه مددجوپهن کنید.

18-  -کاتتررابادست غالب (بادستکش استریل)ازداخل پوشش خودخارج کنید.

19-  تیوپ ساکشن رابه کمک رابط بادست غیرغالب به کاتترمتصل کنید.

20-  سرکاتتررا داخل کاسه محتوی نرمال سالین قراردهیدوازکارکردن درست دستگاه ساکشن اطمینان حاصل کنید .

21-  با استفاده ازدست غیرغالب خود،فشارساکشن رادرحدمجازتنظیم کنید.

22-  لوله ساکشن رابا دست مسدودکنید.

23-  نوک کاتتررادرمحلول نرمال سالین تمیزکنید.

24-  جهت اطمینان ازمکش ساکشن،مقدارکمی محلول راساکشن کنید.

25-  فاصله بین نرمه گوش تا سوراخ بینی را تخمین بزنید و با انگشست اشاره  و شست دست دستکش دار این نقطه از سوند را بگیرید.

26- مددجورابه 6-3تنفس عمیق تشویق کنید.درصورت نیاز،درمددجویان هوشیاردرطول زمان ساکشن کردن با گذاشتن کانولای بینی به مددجواکسیژن بدهید.

27-  اگرمددجوبه صورت مکانیکی ونتیله میشود،با آمبوبگ یا مدمشابه آن دردستگاه ونتیلاتوربه وی اکسیژن صددرصدبدهید.

28-  جهت استفاده ازآمبوبگ وهیپرونتیله کردن مددجو،میزان فلومتراکسیژن راروی 15لیتردردقیقه تنظیم کنید.

29-  مددجوراازونتیلاتورجداکنیدوبا آمبوبگ 6-3تنفس به اوبدهید(دربیماران غیرهوشیار).

30-  درصورتیکه مددجووابسته بهPEEP است،نیازبه استفاده ازآمبوبگ با دریچهPEEP رابررسی کنید.

31-  برای رساندن اکسیژن با درصدبالابا استفاده ازونتیلاتور،ابتداFIO2 وTV وقوانین آن ونیازمددجورابررسی کنید.

32-  سپس همراه با با استفاده ازمدSigh یا به صورت دستی 3تا 6تنفس بدهید.

33-  اگردونفره کارمیکنید،هنگامی که مددجوراساکشن میکنید،همکارتان به وی اکسیژن بدهد.

34-  با استفاده ازدست غیرغالب خود،نوک بینی مددجورابالابکشیدتا کانال خروجی بازشود.

35-  کاتتررابه داخل سوراخ بینی مددجوواردکنید.

36-  طول کاتتررابه دورانگشتان خودبپیچید.

37-  همان طورکه سرمددجوبه طرف عقب است ،کاتترراهرچقدرممکن است ،به آرامی داخل کانال بینی ببرید.

38-  اگردراثرعبورکاتترازمیان حلق ،مددجوبه سرفه افتاد،مختصری کاتتررابیروی کشیده ودوباره واردکردن کاتترراادامه دهید.

39-  پس ازواردکردن کاتتربه طورمتناوب ساکشن کنید(بااستفاده ازدست غیرغالب خود،دریچه کنترل رابازوبسته کنید).

40-  کاتتررادردست غالب خوددورچهارانگشت بپیچید.

41-  هربارساکشن رابیش از10ثانیه انجام ندهید.

42-  ساکشن رازمانبندی کنیدوپایان هردوره استراحت تحمل مددجونسبت به آنرادرنظربگیرید.

43-  درصورت غلیظ بودن ترشحات ،کاتتررا به صورت دوره ای با مکش مقداری سالین نرمال به وسیله ساکشن تمیزکنید.

44-  درصورتی که درمانیتورینگ اختلال ریتم مشاهده کردید،ساکشن رامتوقف وبه نوع آن توجه ومددجوراهیپرونتیله کنید.

45- پس از اتمام ساکشن کردن ،به مددجواکسیژن صددرصدبدهیدواوراهیپراکسیژنه کنید.مددجورابه ونتیلاتوروصل ویا آمبوبگ بزنیدویا بامدsighونتیلاتوراوراهیپراکسیژنه کنید.

46-  FIO2 رابخوانیدودرمددجویان ونتیله FIO2 وTV راتنظیم کنید.

47-  پس ازساکشن راههای هوائی تحتانی اگرنیازباشدراههای هوائی فوقانی راساکشن کنید.

48-  قبل ازساکشن کردن مجددراه هوائی تحتانی ،کاتترودستکش استریل راعوض کنید.

49-  دستکشها را به طریقه صحیح با قرار دادن کاتتر در داخل دستکش بیرون بیاورید.

50-  ساکشن را خاموش کنید.

51-  به مددجو کمک کنید تا در وضعیت راحتی قرار گیرد در صورت لزوم دهان شویه بگیرد

52-  در صورت لزوم اکسیژن درمانی را ادامه دهید

53-  وسایل یک بار مصرف و دستکشها را بطریقه صحیح دفع نمایید.

54-  لوله کانکشن رابا آسپیره کردن محلول نرمال سالین یا آب مقطربه داخل آن تمیزکنید.

55-  وسائل ساکشن ولوله های رابط آن راطبق مقررات جمع آوری کنید.

56-  ریه های مددجوراجهت بررسی مؤثربودن روش ساکشن درهردوطرف معاینه کنید.

57-  علائم حیاتی راکنترل کنید.

58-  دستها را بشویید.

59- زمان ساکشن،روش استفاده شده ،علت ساکشن  ، رنگ ،غلظت  مقداروقوام  ترشحات را ثبت کنید . همچنین ویژگی و نحوه تنفس قبل و بعد ازساکشن ،مشکلات پیش آمده واقدامات انجام شده حین ساکشن وکلیه مشاهدات خودرا ثبت کنید.

نکات قابل توجه:

  منظور کاتتر مناسب :

الف : جهت نوزاد شماره 5 تا 8 فرنچ

ب:  کودک شماره شماره 8 تا 10 فرنچ

ج: بزرگسال شماره 12 تا 18 فرنچ

-  فشار مناسب ساکشن دیواری:

 الف: نوزاد و شیر خوار50 تا 95 میلی  متر جیوه

ب: کودک 95تا  110میلی متر جیوه

ج: بزرگسال100 تا 120 میلی متر جیوه

-  فشار مناسب ساکشن پرتابل :

الف: نوزاد و شیر خوار 2 تا5 میلی  متر جیوه

ب: کودک 5 تا 10میلی متر جیوه

ج: بزرگسال 10 تا 15میلی متر جیوه

فشار دستگاه ساکشن را در حد مناسب تنظیم کنید:

-  فشار مناسب ساکشن مرکزی:

 الف: نوزاد و شیر خوار: 50 میلی متر جیوه

ب: کودک : 10 تا 95 میلیمتر جیوه

ج: بزرگسال100 تا 120 میلی متر جیوه

-  فشار مناسب ساکشن پرتابل :

الف: نوزاد و شیر خوار:2 تا5 میلی متر جیوه

ب: کودک :5 تا 10 میلی متر جیوه

ج: بزرگسال :10 تا15 میلیمتر جیوه

استفاده از ساکشن حین جای  گذاری سوند، می تواند منجر به آسیب به مخاط شده و باعث خروج اکسیژن از مجرای تنفسی شود.

کم خونی فقر آهن

کم خونی یه عارضه خیلی شایع در همه ی خانم های ایرانییه که می شه اونو به راحتی درمان کرد ......

کم خونی در حدی شما دوست عزیز واسم گفتی ناچیز و قابل درمانه و هیچ مشکلی در خواسته هاتون شما به وجود نمیاره

بنابر آخرین آمار منتشر شده، فقر آهن شایع ترین کمبود تغذیه ای در سراسر جهان (حتی در کشورهای پیشرفته) است. از کم خونی فقر آهن حرف های زیادی شنیده اید، اما اجازه دهید تا این بار با چند خبر تازه آغاز کنیم.

* کم خونی فقر آهن یک نفر از هر پنج نفر خانم را گرفتار می کند و در میان خانم های باردار،  این رقم به یک نفر از هر دو نفر می رسد. به عبارت ساده تر نیمی ازافراد باردار، دچار کم خونی فقر آهن هستند.

* شایع ترین علت این نوع کم خونی در کودکان، کمبود آهن در رژیم غذایی است.

* مصرف ویتامین C  موجب افزایش جذب آهن می شود.

* امروزه تشخیص و تعیین علت ایجاد کم خونی فقر آهن در فرد بیمار، یکی از پایه های اصلی درمان است، چرا که بدون مشخص شدن علت، بیماری تنها به صورت علامتی و برای کوتاه مدت درمان می شود و به دنبال قطع درمان، دوباره کم خونی ظاهر می شود. به خصوص در افراد مسن، تعیین نکردن علت بروز، ممکن است به قیمت پنهان ماندن یک بدخیمی و پیشرفت بی صدای آن تمام شود.

زمانی که یک خانم باردار می شود باید  میزان خون در بدنش تا 50 درصد افزایش یابد به همین منظور نیاز به آهن به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. آهن ماده مهمی برای تولید هموگلوبین که پروتئین مهمی در گلبول‌های قرمز است، بنابراین بدن مادر برای خون‌سازی  و افزایش تولید گلبول قرمز، به آهن بیشتری نیاز دارد. از طرفی جفت و جنین در حال رشد هم باید مقدار قابل ‌توجهی آهن در اختیار داشته باشند. با شروع بارداری نیاز مادر به آهن از ۱۸میلی گرم در روز به ۲۷ میلی‌گرم می‌رسد.

معمولا در اولین مراجعه به مطب  ازخانم های باردار یک آزمایش خون گرفته می شود و میزان آهن موجود در بدن را سنجیده  و بر اساس آن برای شخص رژیم غذایی مناسب و مکمل های تغذیه در نظر گرفته می شود.

این مکمل ها را زمانی که معده تان خالی است، به همراه آب پرتقال و یا آب میوه هایی که ویتامین C دارند مصرف نمایید. چرا که ویتامین C باعث افزایش جذب آهن در بدن می شود. بخاطر داشته باشید که مصرف آهن عوارضی نیز دارد، این مکمل ها مشکلات گوارشی و یبوست را در دوران بارداری به شدت افزایش می دهد.

اما این مشکلات زمانی بوجود می آیند که خانم ناخواسته  باردار شده باشد. بهترین زمان برای بارداری زمانی است که شما حداقل از 3 ماه قبل از اقدام به بارداری، تحت نظر پزشک متخصص زنان قرار بگیرید تا پیش از بارداری مواد مورد نیاز بدنتان به حداکثر برسد . در این صورت نه شما و نه فرزندتان دچار مشکل نخواهید شد.

برای تامین کردن آهن بهتر است از گوشت قرمز به وفور استفاده کنید. همچنین پروتئین های گیاهی مثل عدس، لوبیا چیتی، کشمش، خرما، آلو، انجیر، زردآلو، سیب‌زمینی (با پوست)، کلم بروکلی، چغندر، سبزیجات دارای برگهای سبز، نان های سبوس دار، شیرۀ قند سیاه و غلات غنی شده با آهن را نیز می توانید به جای پروتئین های گوشتی مصرف کنید. به خاطر داشته باشید که آهن موجود در منابع حیوانی خیلی راحت تر از آهن موجود در منابع غیرحیوانی جذب می شوند. اما هیچ وقت از جگر برای تامین آهن مورد نیاز بدن استفاده نکنید زیرا جگر حاوی مقدار بسیار زیاد ویتامین A است که  مصرف بیش از حد آن منجر به ناهنجاریهای مادرزادی می شود.

یک نکته ی قابل توجه که به صورت کلی مورد توجه است این است که قرص آهن را نباید با مواد کلسیم دار مثل شیر استفاده کرد. شیر و قهوه  جذب آهن  موجود در مکمل ها و منابع گیاهی را مختل می کند.

سقط جنین

چهل و پنج میلیون مورد از این بارداری‌های

ناخواسته به سقط جنین می‌انجامد... 

طبق آمارهای جهانی، سالیانه 175 میلیون بارداری در سراسر دنیا ثبت می‌شود

که در حدود 75 میلیون مورد آن ناخواسته است. 45 میلیون مورد از این بارداری‌های

ناخواسته به سقط جنین می‌انجامد. 

 در حدود نیمی از موارد بارداری‌های

ناخواسته در امریکا روی می‌دهد که تقریباً نیمی از آنها یعنی 13 میلیون مورد

در هر سال به سقط می‌انجامد. 

 براساس آخرین تحقیقات انجام‌شده در این کشور، ۳۵ درصد زنان تا پیش از رسیدن به 45 سالگی دست‌کم یک بار سقط را تجربه می‌کنند.

شیوع سقط در میان زنان 15 تا 19 سال، 19 درصد؛ 20 تا 24 سال، 33 درصد؛

و تا 30 سال و بالاتر، 25 درصد است. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که میزان سقط در میان

نوجوانان و جوانان در بالاترین رقم قرار دارد. همچنین بیشترین میزان سقط یعنی حدود 88 درصد

در سه‌ماهة اول بارداری رخ می‌دهد. در حقیقت بیش از نیمی از موارد سقط در 8 هفتة اول

بارداری تجربه می‌شود. میزان سقط جنین، از بعد از 21 هفتگی، به کمتر از 2 درصد می‌رسد.

ارتباط آماری قابل توجهی نیز میان سطح تحصیلات زنان و شیوع سقط در آنان به‌دست آمده است.

براساس یافته‌های سال 2000 میلادی، 88 درصد از زنانی که سقط را تجربه می‌کنند

تحصیلات متوسطه دارند.

زنانی که سقط را انتخاب می‌کنند ...

در بسیاری از کشورها، زنان برای سقط با هیچ‌گونه منع قانونی مواجه نیستند.

نمی‌توان سقط جنین را شیوه‌ای برای کنترل جمعیت و تنظیم خانواده دانست که از سوی زنان

اعمال می‌شود. نیمی از زنانی که سابقة سقط داشته‌اند هنگام وقوع بارداری

از وسایل جلوگیری از بارداری استفاده کرده‌اند. برخی از زوج‌ها متناوباً از این وسایل

استفاده کرده‌اند و برخی گه‌گاه آن را فراموش کرده‌اند. به هر شکل، تقریباً هیچ‌یک

از روش‌های جلوگیری از بارداری صددرصد و قطعی از باردار شدن جلوگیری نمی‌کنند

و همیشه احتمال شکست در جلوگیری وجود دارد. اگر سقط تنها به‌عنوان شیوه‌ای

برای تنظیم خانواده به‌ کار می‌رفت، زنان در سال حداقل دو یا سه مرتبه بارداری را

تجربه می‌کردند که این رقم به 30 مورد بارداری در طول عمر هر زن می‌رسد.

تصمیم‌گیری برای اقدام به سقط هرگز آسان نیست. فقر و برخوردار نبودن از حمایت‌های

خانوادگی از مهم‌ترین عوامل این تصمیم‌گیری هستند. امروزه در حدود 66 درصد از

زوج‌های غربی سن مناسب برای بچه‌دار شدن را زمانی می‌دانند که از نظر عاطفی

و مالی آمادگی پرورش و تربیت یک فرزند جدید را داشته باشد. گروهی دیگر از زنان به‌

سبب مشکلات و بیماری‌های شدید جسمی و احتمال تولد فرزند ناهنجار اقدام به

چنین تصمیم‌گیری می‌کنند. همچنین، سالانه در حدود 13 هزار زن به‌دنبال تجاوز

و سوءاستفاده‌های جنسی جنین خود را سقط می‌کنند.

گاه زنان به‌اجبار شخص یا اشخاصی اقدام به سقط جنین می‌کنند. برخی از زنان

مدعی هستند که فشارهای همسر یا والدینشان یکی از دلایل اصلی برای

این انتخاب است، اما تنها یک درصد این را مهم‌ترین عامل می‌دانند.

زنان به‌سادگی سقط خود را فراموش نمی‌کنند. تحقیقات نشان داده است زنانی که به‌دلیل بیماری

شدید خود ناچار به سقط جنین شده‌اند تا مدت‌های مدیدی احساس گناه کرده‌اند.

همچون سایر موارد فقدان یکی از اعضای خانواده، سقط ممکن است به یک اختلال

روانی نظیر افسردگی منجر شود.

روش‌های سقط جنین

سقط به ‌معنای ختم حاملگی است، قبل از اینکه جنین قدرت زنده ماندن در محیط خارج از رحم

را داشته باشد. سقط به دو دسته ی عمده تقسیم می‌شود: سقط خودبه‌خودی (spontaneous abortion)

و سقط  القا‌  شده (induced abortion). سقط  القا‌  شده خود شامل دو گروه است:

سقط تراپوتیک (درمانی) که عبارت ‌است از ختم حاملگی به منظور حفظ سلامت مادر،

و سقط الکتیو (انتخابی) که قطع حاملگی بنا به خواست مادر است.

1. سقط دارویی با استفاده از آنتی‌پروژسترون‌ها

در سقط دارویی، دو گروه دارویی برای پایان دادن به بارداری استفاده می‌شود.

گروه اول اتصال محصولات بارداری به رحم را تضعیف می‌کند، و گروه دوم چند

روز بعد از مصرف داروهای گروه اول خورده می‌شود یا درون واژن گذاشته می‌شود.

این داروها با ایجاد انقباضات شدید رحمی باعث خونریزی و ختم بارداری می‌شوند.

خونریزی ایجاد‌شده به‌دنبال سقط دارویی معمولاً 9 تا 16 روز ادامه دارد. گاه علائمی

نظیر تهوع، استفراغ، اسهال، تب و لرز و خستگی شدید طی این مدت در بیمار ظاهر

می‌شود که خودبه‌خود از بین می‌رود. پس از سپری شدن این زمان، معاینه و بررسی‌های

کامل لازم است تا اطمینان حاصل شود که سقط کامل صورت گرفته است. در تعداد بسیار

کمی از زنان، روش سقط دارویی به سقط نمی‌انجامد و نیاز به انجام اقدامات دیگری است.

در موارد نادری نیز به علت خونریزی بسیار شدید خون تزریق می‌شود.

2. سقط جراحی

در 12 هفتة اول بارداری، سقط جراحی معمولاً به شیوه‌ای با عنوان ساکشن‌کورتاژ یا آسپیراسیون

مکشی (vacuum aspiration) انجام می‌شود. در این روش، گردن رحم به‌آرامی باز می‌شود

و محصولات بارداری با یک لوله کوچک مخصوص مکش خارج می‌شوند. در طول این عمل،

که 5 تا 15 دقیقه طول می‌کشد، و پس از آن، فرد دچار انقباضات شدید و خونریزی مشابه

یک قاعدگی طبیعی خواهد شد. برای بی‌درد کردن فرد در هنگام سقط جراحی، از انواع داروهای

بی‌حسی یا بیهوشی استفاده می‌کنند.

اما اگر سن بارداری بیش از 14 هفته باشد، سقط به شیوه‌ای با نام D & E) Dilation & Evacuation) انجام

می‌شود. در این روش، برای باز شدن دهانة رحم به زمان بیشتری نیاز است و از وسیلة دیگری نیز

همراه با دستگاه مکش استفاده می‌شود.

در روش آسپیراسیون مکشی، رحم سریعاً خالی می‌شود و خونریزی اندک است. احتمال پارگی رحم

در این روش یک درصد و خطر عفونت کمتر از یک درصد است. در روش دوم، خونریزی شدیدتر است

و احتمال آسیب رسیدن به رحم و ایجاد چسبندگی‌ بیشتر است.

3. تزریق داخل آمنیونی

این روش برای سقط در سه‌ماهه ی دوم بارداری به‌‌کار می‌رود. با سرنگ مخصوص، مایع آمنیون را

، که جنین درون آن شناور است، خارج و 200 سی‌سی محلول سرم نمکی به داخل کیسه ی

محتوی جنین تزریق می‌کنند. پس از گذشت 48 ساعت از تزریق، در پی زایمان، بچه از رحم

خارج می‌شود. برای این منظور، گاه از اوره و گاه از پروستاگلندین‌ها استفاده می‌شود.

شایع‌ترین عارضه ی سقط به این روش باقی ماندن جفت است. احتمال خونریزی و عفونت

رحمی نیز در این روش زیاد است.

4. خارج کردن رحم و جنین از داخل شکم زن (هیسترکتومی)

در این روش احتمال بارداری مجدد و نیاز به سقط به‌طورکلی از میان می‌رود.

سقط‌های دیرهنگام

هرچه سن بارداری در زن بیشتر باشد، احتمال بروز خطر و عوارض به‌دنبال

سقط افزایش می‌یابد. بنابراین درصورتی‌که پزشک شما سقط را برای ختم

بارداری توصیه می‌کند، باید از تأخیرهای غیرضروری اجتناب کنید. به‌طورکلی،

88 درصد از تمام موارد سقط در امریکا طی 12 هفتة اول بعد از آخرین تجربه ی قاعدگی رخ می‌دهد.

برخی از زنان تا زمانی که بارداری به‌نحو محسوسی پیشرفت نکرده است از وقوع آن مطلع نمی‌شوند.

از جمله دلایل مطرح آگاه نشدن آنها از بارداری خود عبارت است از:

1. این زنان دوره‌های نامنظم قاعدگی را تجربه می‌کنند. گاه ابتلا به برخی بیماری‌ها،

فعالیت‌های شدید ورزشی و مصرف داروها قاعدگی‌های نامنظم ایجاد می‌کند.

2. برخی از این زنان علت تأخیر در قاعدگی خود را شروع یائسگی قلمداد می‌کنند.

3. زنانی که به‌طور طبیعی قاعدگی‌های خفیفی را تجربه می‌کنند، لکه‌بینی اوایل

بارداری را با قاعدگی خود به اشتباه می‌گیرند.

4.گروهی از زنان به ‌علت استفاده از داروهای خاص یا شیردهی، باروری خود را نامحتمل می‌دانند.

5. گاه بارداری در هفته‌های اول توسط کادر پزشکی تشخیص داده نمی‌شود.

عوارض سقط

همان‌طور که پیش‌تر ذکر شد، سقط در سه‌ماهه ی اول کمترین عوارض را دارد.

اما به‌طورکلی عوارض سقط بسته به ‌نوع روش انتخاب‌شده متفاوت است.

شایع‌ترین عارضه ی داروهایی که از خانوادة پروستاگلندین‌ها هستند اسهال است.

تهوع، استفراغ، دل‌پیچه (کرامپ‌های شکمی) و تب از دیگر عوارض مصرف این داروهاست.

در برخی از زنانی که از روش سقط دارویی استفاده می‌کنند سقط کامل صورت نمی‌گیرد

و نیاز به استفاده از روش‌های دیگر نظیر کورتاژ است. عفونت، خونریزی‌های شدید،

سقط ناقص، پارگی و آسیب رحم یا دهانة آن، و ادامة بارداری از جمله عوارض سقط

جراحی است. کودکان حاصل از این قبیل بارداری‌ها معمولاً به ناهنجاری‌های مادرزادی

و عقب‌ماندگی ذهنی مبتلا خواهند شد.

zanan.co.ir