Why did CPR change from A-B-C to C-A-B

? Why did CPR change from A-B-C to C-A-B

The 2010 CPR Guidelines rearranged the order of CPR steps. Now, instead of A-B-C, which stands for airway and breathing first followed by chest compressions, the American Heart Association wants rescuers to practice C-A-B: chest compressions first, then airway and breathing. Some have asked, why did CPR change?1

Answer: Just like you can hold your breath for a minute or two without having brain damage, victims of cardiac arrest can go a minute or two (actually a lot longer than that) without taking a breath. What cardiac arrest victims really need is for that blood to get flowing again

When rescuers are worried about opening the airway and making an adequate seal, plus the "ick" factor and possibly digging a CPR mask out of a purse or briefcase, the delay can be significant. All that extra time is getting in the way of real help: Chest compressions

In its summary of the changes, the American Heart Association explained it this way:1

In the A-B-C sequence chest compressions are often delayed while the responder opens the airway to give mouth-to-mouth breaths or retrieves a barrier device or other ventilation equipment. By changing the sequence to C-A-B, chest compressions will be initiated sooner and ventilation only minimally delayed until completion of the first cycle of chest compressions (30 compressions should be accomplished in approximately 18 seconds)

AHA Recommendations (Changes):

According to the new guidelines, some of the IMPORTANT recommendations include:

Those carrying out CPR need to increase the speed at which they administer of chest compressions to a minimum rate 100 times a minute

The depth of these compressions must be increased to at least 2 inches in adults and children and to 1.5 inches in infants

The rescuers are advised to avoid leaning on the patient’s chest and to continue compression without too much ventilation

Teamwork techniques should be learned and put to effective practice on a regular basis

Quantitative waveform capnography, (which is used to measure carbon dioxide output) must be used to confirm CPR quality

Therapeutic hypothermia (decreased body temperature) should be considered after resuscitation, as a part of an overall inter-disciplinary system of after-care

Atropine is no longer recommended for the management and treatment of pulse less electrical activity (asystole), on a regular basis

The new guidelines also strongly advise that the untrained rescuers confine themselves to providing Hands-Only CPR ;in other words they provide just the chest compression for unresponsive, non-breathing adults

پیوند مدفوع !!

«لارا تامپسون»، ۲۶ ساله بود که زندگی‌اش عوض شد. در ابتدای سال ۲۰۰۸، او مقیم «رُد آیلند» بود و در یک پژوهشکده پیشگیری از ایدز کار می‌کرد که ناگهان دچار بیماری اسهال و استفراغ شد.

او در ابتدا فکر کرد که دستگاه گوارشش دچار عفونت ویروسی شده یا نظم دستگاه گوارشش به خاطر استرس به هم ریخته و بنابراین تصور نمی‌کرد که مشکل‌اش، بیش از چند روز ادامه پیدا کند.

اما این طور نشد و لارا در عرض سه هفته، بین ۷ تا ۹ کیلوگرم از وزنش کم شد. به خاطر اسهال شدید، مجبور بود هر آن که احساس دفع به او دست می‌داد به دستشویی برود و نمی‌توانست سر کارش برود.

وقتی او با یک پزشک مشورت کرد متوجه شد که مشکل‌اش چیزی بیشتر از یک عفونت ساده ویروسی است. معلوم شد که دستگاه گوارش او با یک باکتری به نام کلستردیوم دیفیشیل Clostridium difficile آلوده شده است. به خاطر وجود مقاومت آنتی‌بیوتیکی، درمان عفونت با این باکتری دشوار است.

پزشکان، نخست او را با مترونیدازول درمان کردند که آثار جانبی نامطلوبی مثل تهوع و تشدید سردرد میگرنی را در لارا در پی داشت و منجر به درمان او نشد. داروی بعدی که برای تجویز شد، ونکومایسین بود که یک آنتی‌بیوتیک وسیع‌الطیف به حساب می‌آید. این آنتی‌بیوتیک هم مؤثر نشد و درمان با ونکومایسین باعث شد که عفونت قارچی هم بگیرد.

اوضاع برای لارا بدتر می‌شد و مسئولان محل کار او، از آنجا که می‌ترسیدند او عفونت را به بیماران حساس مبتلا به ایدز منتقل کند و شرایط این بیماران را بحرانی کند، از او خواستند که در محل کار حاضر نشود.

چندین ماه، اوضاع به همین روال ادامه یافت، انواع رژیم‌های دارویی برای لارا تجویز می‌شد و هیچ کدام موثر واقع نمی‌شدند، موهای لارا شروع به ریزش کرد و عضلاتش تحلیل رفتند. تا تابستان سال بعد او ۱۸ کیلوگرم از وزنش را از دست داده بود و ناامید شده بود.

اینجا بود که او در اینترنت دنبال درمان‌های جایگزین جستجو کرد تا اینکه به توضیحاتی در مورد یک شیوه درمانی خاض برخورد که در آن از هیچ دارویی استفاده نمی‌شد. این درمان عجیب، عبارت بود از «پیوند مدفوع»!
بله! اشتباه نخواندید: پیوند مدفوع یعنی قرار دادن مدفوع صاف و رقیق‌شده فردی با روده سالم در روده بزرگ یک بیمار!
این کار به این منظور انجام می‌شود که کلونی یا جمعیت باکتریایی یک بیمار با یک کلونی تازه و متفاوت جایگزین شود.
لارا در این زمان چیزی برای از دست دادن نداشت و می‌خواست این درمان را امتحان کند. در این زمان او تقریبا بیشتر اوقات خود را در دستشویی می‌گذارند، گریه می‌کرد و دچار مشکل روحی شده بود.

او از چیزهایی که پیدا کرده بود، پرینت گرفت و پزشکی را پیدا کرد که آشنا باین شیوه درمانی بود. این پزشک «کالین کلی»، یک متخصص بیماری‌های دستگاه گوارش بود.
در اواخر اکتبر سال ۲۰۰۸، پیوند مدفوع به صورت سرپایی روی لارا انجام شد. مثل یک کولونوسکوپی، لارا قبل از پیوند ، داروهای ملینی استفاده کرد که روده‌اش را پاک کرد. دوست پسر لارا هم دهنده مدفوع شد !
تنها در عرض دو ساعت بعد از پیوند مدفوع، لارا حس کرد که بهتر شده است و با گذشت سه سال از این پیوند، دیگر او دچار عفونت مجدد با کلستردیوم دیفیشیل نشده است.

روده بزرگ همه ما مملو از باکتری‌هایی است که با ما همزیستی دارند و بیماری‌زا نیستند، این باکتری‌های عرصه را برای رشد باکتری‌های بیماری‌زا تنگ می‌کنند. این جمعیت باکتریایی سودمند که به آنها فلورای نرمال روده بزرگ هم گفته می‌شود، تا زمانی که ترکیب طبیعی خود را داشته باشند، باعث مقاومت ما نسبت به عفونت با باکتری‌های مثل کلستردیوم می‌شوند. اما هر زمان که به عللی این ترکیب طبیعی به هم بخورد، روده ما مستعد بیمار شدن با باکتری‌های بیماری‌زا می‌شود.

اینجاست که «پیوند مدفوع» معنی پیدا می‌کند. دهنده نمونه مدفوع بهتر است یک آشنای نزدیک بیمار باشد ، مدفوع صاف‌شده حاوی فلور میکروبی دهنده است که می‌توان آن را به شخص انما کرد یا با یک لوله بینی-معده وارد روده باریک شخص کرد.
البته پیوند مدفوع علاوه بر کاربرد درمانی در عفونت روده با کلستریدیوم در درمان بیماری کولیت اولسراتیو که شکلی از بیماری التهابی روده است، هم کاربرد پیدا کرده است.

منبع: wired – zistamooz – ویکی‌پدیا

برداشتن خال ضرورت طبی یا به خاطر زیبایی

خالهای معمولی ممکن است صاف یا برجسته باشند و یا ممکن است در ابتدا مسطح باشند و به مرور زمان برجسته شوند. اما در حالت طبیعی حتی سطح خالهای برجسته هم صاف است.

 خال های معمولی گرد یا بیضی شکل هستند و اندازه ی کوچکی دارند ( کوچکتر از ته یک مداد).

بیشتر این خالها در اوایل بلوغ و جوانی شکل می‌گیرند و تشکیل خال طبیعی در افراد بالغ غیرمعمول است

خال غیر معمولی (دیسپلاستیک)
این خالها سرطانی نیستند امامی‌توانند تبدیل به سرطان شوند. این خالها می‌توانند در نواحی از بدن که با آفتاب مواجهه دارند و یا در نواحی دیگر بدن تشکیل شوند. این خالها بزرگتر هستند (عرض حدودیک چهارم اینچ معادل۶میلیمتر یا کمتر).

همچنین بیشتر شکل نامنظم دارند و حاشیه آنها نامنظم است یا حالت محو شده دارد. این خالها ممکن است صاف یا برجسته باشند وسطح آنها نیز ممکن است ناصاف یا صاف باشد. رنگ این خالها ممکن است یکدست نباشد ومخلوطی از چند رنگ مثلا صورتی، قرمز، برنزه یا قهوه ای باشد.

خالهای بدن یک فرد شبیه هم هستند. خال یا لکی که با سایرخالها متفاوت باشد، اندازه ی آن از ته یک مداد بزرگتر باشد و یا خصوصیات بدخیمی‌را داشته باشد باید توسط پزشک معاینه شود چون می‌تواند بدخیم باشد

 نکاتی که در ادامه گفته می‌شود شامل نکات مهمی‌است که وقتی خال معاینه می‌کنید باید آنها رادر نظر داشته باشید

:عدم تقارن:
عدم تقارن به این معنی است که نیمه ی خال با نیم دیگر آن مشابه نیست. خالهای طبیعی متقارن هستند. وقتی خالها یا لک ها را چک می‌کنید یک خط فرضی رادر وسط خال در نظر بگیرید و دو نیمه‌ی خال را با یکدیگر مقایسه کنید. اگر با یکدیگرمشابهت نداشتند بایدبررسی شوند.

:حاشیه:
اگر حاشیه خال ناصاف و ناهموار بود یا محو شده بود یا شکل نامنظم داشت نیز به پزشک مراجعه کنید زیرا ضایعات پوستی نوعی سرطان پوست به نام ملانوما حاشیه های نامنظم دارند

:رنگ
خالی که رنگ یکنواخت ندارد و در بخشی از آن آن رنگ دیگری مانند قهوه ای، برنزه، سیاه ،آبی،سفید یا قرمز دیده می‌شود مشکوک است. خال طبیعی معمولا یک رنگ دارد. خالی که دربرخی قسمتها روشنتر و در قسمتهای دیگر تیره تر است باید بررسی شوند..
اندازه
خالی که بزرگتر از ته مداد باشد مشکوک است. خالهای خوش خیم معمولاکوچکتر از۶میلیمتر هستند
: برامدگی
اگر قسمتی ازخال برامده شد یا از سطح پوست بلندتر شد به پزشک مراجعه کنید. ضایعات بدخیم ملانومااغلب به سرعت بزرگ می‌شوند و ارتفاعشان افزایش می‌یابد. خالی که اندازه اش به سرعت تغییر کند، بزرگ یا چروکیده شود تغییر رنگ بدهد، خارش دار شود یا خونریزی داشته باشد باید بیوپسی شود.

به طور کلا نظرات مختلفی در این مورد وجود دارد ولی ضایعاتی که علائم خطر را نداشته از کودکی موجود بوده اند وتغییر سایز رنگ ماهیت ندارند حاشیه مشخص دا رند واندازه انها در حدود بیان شده است اغلب توسط متخصصان پوست ومو هم بیوپسی نمی شوند

دکتر کامران بلیغی متخصص پوست و مو و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم‌پزشکی تهران می‌گوید: «برداشتن خال یا براساس ضرورت طبی صورت می‌گیرد و یا به خاطر زیبایی.

یکسری خال‌ها هستند که با تشخیص پزشک باید برداشته شوند. خال‌هایی که به‌طور ناگهانی دچار تغییراتی مثل پیدا کردن حاشیه نامنظم، نامنظم شدن رنگ خال، پیدا کردن حاشیه غیر قرینه، خارش، التهاب، ‌خونریزی و ... شوند، ‌باید تحت نظر پزشک و با انجام آزمایش‌های لازم در این زمینه برداشته شوند.

اما در حالت عادی اگر خال دچار هیچ‌کدام از این تغییرات نشد، برداشتنش ضرورت طبی ندارد و ما توصیه نمی‌کنیم، مگر این‌که خود فرد به لحاظ زیبایی ظاهری دوست داشته باشد خالش برداشته شود.

دکتر بلیغی ادامه می‌دهد:‌ «بعضی از خال‌ها ذاتاً بدخیم هستند و اغلب به مرحله بدی که می‌رسند که مریض به پزشک مراجعه می‌کند، ‌اگر آن خال برداشته نشود، قطعاً خطرناک است. خال‌های بدخیم ویژگی‌هایی دارند که می‌توان آن‌ها را از سایر خال‌ها تشخیص داد. با آزمایش تکه‌برداری آسیب‌شناسی می‌توان متوجه بدخیمی خال شد.»
بعضی از متخصصین معتقدند که برای برداشتن خال چه با ضرورت طبی و چه به خاطر زیبایی باید آزمایش‌های آسیب‌شناسی و پاتولوژی روی خال صورت بگیرد. دکتر «امیر هوشنگ احسانی» متخصص پوست، مو و لیزر و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران می‌گوید: «از لحاظ علمی و از نظر قانون طب، هر ضایعه‌ای که از بدن برداشته شود، ‌حتی اگر بدانیم کاملاً خوشخیم است باید روی آ‌ن آزمایش‌های آسیب‌شناسی صورت بگیرد. هرچند در حال حاضر برداشتن خال‌ها به منظور زیبایی، در بیشتر موارد بدون هیچ آزمایشی صورت می‌گیرد و همه چیز به تشخیص پزشک از روی ظاهر خال بستگی دارد.»

 
[/http://www.pezeshk.us/?p=25961
http://www.arezooo.com/forum/printthread.php?tid=14719